نظام بانکی کشور در سالهای اخیر با رشد چشمگیر سطح مطالبات معوق روبرو بوده است. با توجه به روند افزایشی این مطالبات و عدم نتیجهگیری از راهکارهای مختلف تجربه شده و نیز پیشنهاد مراجع جهت تقسیط مجدد بدهی مشتریان، بانکها مبادرت به پنهانسازی مطالبات معوق نمودند. در این تحقیق با استفاده از متغیرهای "کل تسهیلات پرداختی، سهم وامهای کند و معوق و نیز میانگین نرخ بهره تسهیلات پرداختی" بعنوان متغیرهای مستقل و "درآمد بانک" بعنوان متغیر وابسته، درآمد بانک بدون پنهانسازی مطالبات معوق و با استفاده از روشهای تقسیط مجدد و نو و کهنه کردن، طی سالهای 1388 لغایت 1390 مقایسه شدهاست.
نتایج تحقیق نشان میدهد که در صورت موفقیت عمل بازبینی در شرایط وام، روش نو و کهنه کردن در ظاهر سودآورتر میباشد. همچنین مشخص گردید، پنهانسازی مطالبات معوق به هر روشی که باشد؛ در نهایت نسبت وامهای معوق و ریسک مطالباتی بانک را افزایش میدهد.